bijzondere stenen van Suin

Verscholen op verschillende plekken op de heuvel van Suin en in het Bois de Morphee,
liggen bijzondere rotsen van oeroud granietsteen.

Dit blog gaat specifiek over deze verschillende rotsen.
Over hun ontstaan en historische betekenis.
En ik vertel je wáár je deze bijzondere rotsen kunt vinden.

Suin is een klein dorp in de Saône-et-Loire met de bijnaam ‘le village perché’ (het hooggelegen dorp) en is vol van historie.
In mijn blog Butte de Suin in Bourgogne lees je meer over het landschap van Suin,
de geschiedenis en het imposante Maria beeld van Butte de Suin.

Je krijgt op la Butte de Suin met een hoogte van bijna 600 meter een prachtig uitzicht over de omgeving.
Bourgondische heuvels, weilanden, akkers, bossen en wijngaarden, alles komt langs als je boven staat.

Ontstaan van Butte de Suin

In het Tertiair kwamen door het ontstaan van de Alpen delen van de granieten platen in de Bourgogne naar boven.
Zo ontstonden de bergen van de Charolais, een keten van Mont Saint-Vincent tot aan Mont Saint-Cyr. Suin is in deze keten een van de hoogtepunten. Erosie zorgde ervoor dat het graniet aan de oppervlakte kwam.

Historische rotsstenen bij Suin

De heuvel en omgeving van Suin zijn bezaaid met opmerkelijke rotsen. Graniet, dat is waar deze rotsen uit bestaan, ‘granite à gros grain’ en ‘granite à grain fin’, grofkorrelig en fijnkorrelig graniet. Deze fijnkorrelige vorm bevat millimeter grote kristallen en hebben vaak een roodachtige tint. Geologisch onderzoek heeft aangetoond dat deze granieten afkomstig zijn van gesmolten magma’s bij temperaturen van 700 graden. De magma’s komen uit de bergketen die nu het Centraal Massief vormen. We hebben het dan over 350 miljoen jaar geleden (bron: Suin, Chroniques d’un village bourguignon).

Granieten in de Charolais zijn nog steeds onderhevig aan erosie, dit gaat echter zo langzaam dat het niet waarneembaar is in een mensenleven. Deze erosie is bijvoorbeeld zichtbaar op de Pierre qui croule, een dolmen in het Bois de Morphée.

Chemin des Pierres à Legendes

Sommigen van deze rotsen in Suin worden geassocieerd met legendes. De stenen zouden bijvoorbeeld op elkaar gestapeld zijn door reuzen. Zo zijn er drie rotsblokken op elkaar gestapeld waarin een ader in het graniet steeds doorloopt in het bovenliggende blok (Chroniques d’un village bourguignon).

Bovenaan de heuvel, dichtbij het beeld van Maria, vind je een kleine groene wegwijzer met de tekst ‘ Chemin des Pierres à Légendes’. Dit is een begin van een route die je langs verschillende van deze granieten voert.

Via dit legendarisch stenenpad kom je onder andere langs de fauteuil de César, de dolmen en de grote Pierre Centrale in het gebied Parioloup.

Fauteuil de César

Wanneer je bij de wegwijzer de heuvel afdaalt, voert het pad je langs een opvallende uitgeholde steen in de vorm van een fauteuil. Deze steen staat bekend als de fauteuil de César, ook wel ‘la pierre des Blancs’ genoemd.

Julius Ceasar zou hier gezeten hebben toen hij tijdens de achtervolging van de Helvetiërs in het jaar 58 voor Christus vanuit Villefranche op weg was naar Saint-Romain-sous Gourdon waar hij zijn kamp vestigde. Dit zou zich rond 58 voor Christus afgespeeld hebben.

De fauteuil met een diameter van 1,20 meter is zo geplaatst dat hij gericht is op de opkomende zon.

Ons vermoeden is dat de steen oorspronkelijke naar achteren gekanteld was.

Le Pariolou(p)

Na het pad met verschillende stenen kom je op een open vlakte, de Pariolou. “Een uitgestrekte wildernis bezaaid met enorme rotsen”, is de betekenis van Pariolou (volgens anderen is de naam Parioloup en heeft zich ooit een wolf in deze weide opgehouden). Nu valt die uitgestrekte wildernis wel mee, maar het gebied is zeker interessant vanwege de verschillende granieten rotsblokken die hier liggen. De rotsen zijn door de eeuwen heen van de heuveltop losgekomen. De Pariolou ligt aan de rand van een prachtig bos, le Bois de Morphée.
Je kunt ook direct vanaf het afspronggebied van de paragliding naar beneden lopen, door het zogenaamde ‘pad van de buxus’ om bij de Pariolou te komen.

Je loopt hier naar het gebied waar de verschillende stenen liggen met bekende namen als ‘la Pierre Centrale, ‘la Pierre du Moulin’ en de dolmen.

Dolmen

Een dolmen is een hunebed, een megalitisch monument. Gebruikt als heiligdom, bijvoorbeeld een altaar of grafkamer. Een dolmen bestaat meestal uit staande draagstenen overdekt door een deksteen. In Frankrijk zijn nog ruim 4000 dolmens te vinden en heeft de dolmen vaak één deksteen.
In de Bourgogne zul je geregeld één of meer dolmens tegenkomen. Niet alle dolmens en menhirs stammen echter uit de tijd van de Kelten of komen uit het Neolithische tijdperk.
Het woord dolmen komt van het Bretonse dol/tol/taol = tafel en maen = steen. Ook het woord menhir heeft deze oorsprong: maen = steen en hir = lang.

Deze dolmen heeft een klassieke vorm: een platte steen, geplaatst op twee andere stenen.

La Pierre Centrale

In het midden van de Parioloup ligt la pierre Centrale.
Een rotsblokkenpartij waar je op mag klimmen om je te laten betoveren door een prachtig uitzicht.

La Pierre du Moulin

Een steen met een diameter van 20 meter, gebruikt als molensteen voor het graan, waarschijnlijk tevens een slijpsteen geweest.

La Pierre aux Sacrifices

Deze offersteen is waarschijnlijk in vroege eeuwen gebruikt voor het slachten en offeren van een offerdier. Je kunt het zien als een soort altaar. Volgens de overlevering stond een priester in de verticale uitsparing van de rots en lag het offerdier in de holte van het bovenste deel. Zo kon het bloed door de geul wegstromen. In vorige eeuwen werd geloofd dat hier ook mensenoffers werden geofferd. Spannend verhaal of geschiedenis?

Een offersteen is een bijzonder gevormde of vormgegeven steen. Offerstenen komen vaker in Frankrijk voor. In Cieux, een gemeente in de Haute-Vienne, is een bijna identieke steen te vinden.

Roche du Caniche

Langs de kerk, bij de kleine speeltuin, ligt de Caniche. Vanuit een bepaalde hoek heeft de steen het karakteristieke profiel van het hoofd van een hond, specifiek van een poedel wordt gezegd. Sommigen zien er meer een bulldog in.

Halverwege de heuvel, vanuit Sivignon naar boven, vind je de Roche de Paray.

Bois de Morphée

In het Bois de Morphée is het heel lang stil geweest. De natuur heeft hier eeuwen in Morpheus armen gelegen. Geen geluid was hier te horen, geen vogel vloog er rond. Het was het bos van de eeuwige nacht…
Aldus de legende van het Bois de Morphée.
Het is een bos waarin geheimen en mysteries verborgen liggen, ook nu de natuur is ontwaakt.

Dit bos mag je niet missen als je in de buurt van Suin bent. Vanaf de heuvel van Suin loop je zo naar beneden het Bois de Morphée in.

Ook aan de weg die voert van Tillay naar Ruère, in het gehucht Fayolles, kun je het Bois de Morphée in.
Een bos vol granieten rotsblokken waar de eeuwen van erosie goed zichtbaar zijn. Je komt rotsformaties in de meest bijzondere vormen tegen. Al lopend tussen deze enorme granieten rotsblokken, realiseer je je hoe klein een mens soms is in een oeroud landschap.

Eenmaal boven op het granieten plateau van de Para Tauberon krijg je magnifiek uitzicht en heb je een bijzondere klim naar boven gemaakt.

La Pierre qui croule

De meest bekende rots in het Bois de Morphée is la Pierre qui croule. Een honderdtal meters het bos in ligt de ‘Pierre qui croule’ / Pierre qui crûle, de ‘afbrokkelende steen’. Deze steen heeft ook de naam la Pierre qui gueugne, ‘brullende steen’. De Pierre qui croule is een spectaculaire dolmen. De steen werd vroeger gebruikt voor het kraken van hazelnoten. Overlevering of werkelijkheid?

Een andere overlevering vermeldt dat er op de Pierre qui croule voetafdrukken van historische dieren staan. Waarschijnlijk zijn het cupules (zie Para Tauberon) en geodes met fijne kristallen.

De Pierre qui croule is een granietsteen van geschat 71.000 tot 80.000 kilo. De steen die beweegt als je er bovenop staat en springt. Hetgeen een enorme aantrekkingskracht heeft op jonge mensen uit de verre omtrek. De steen kan bewegen omdat zij zodanig gepositioneerd is dat het zwaartepunt verticaal op het steunpunt ligt.

Op de stenen staan ook kleine blauwe pijlen. Hier tegelijkertijd tegenaan duwen, zou het ook mogelijk maken de steen te laten bewegen.

Para Tauberon

Loop je in het Bois de Morphée de heuvel op, dan kom je door een woud van granieten rotsblokken. Imposante rotsformaties van soms wel tien meter hoog brengen je steeds hoger. Er is niet echt één route, er zijn verschillende mogelijkheden om boven te komen, je zoekt al lopend je weg omhoog. Boven treft je een granieten plateau met cupules die duiden op een spoor van menselijke activiteit van duizenden jaren geleden.

Vanaf dit plateau kijk je uit op Suin en kun je het beeld van Maria ontwaren.

Wil je meer lezen over Para Tauberon en hoe je er kunt komen, ga dan naar: Para Tauberon Suin – Zuid Bourgogne.

Hulst

In dit Bois de Morphée vind je oneindig veel hulst, een groen waar veel mensen in de omgeving graag gebruik van maken in de kersttijd, ook al is het niet toegestaan dit mee te nemen.